1/8ste Triatlon Zaltbommel

Zaterdag 31 augustus 2019

Afgelopen zaterdag de triatlon van Zaltbommel gedaan. Met Tijmen Kooij en Falco Joosten erheen gefietst. Kilometer of 20 fietsen. Stralende zon, heerlijk. Eenmaal aangekomen is het al aardig druk en het lijkt erop dat er dit jaar een record aantal deelnemers meedoet. Ik hoor later dat het er 185 zijn geweest.  Veel mensen van mijn club Vahalis aanwezig, altijd gezellig.

Even goed ingezwommen en klaar maken voor de start. Het startsignaal klinkt en we zijn weg. Ik was echt kneitergoed ingezwommen dus ik wilde ook kneiterhard weggaan, dat deed ik dus ook, maar de rest van het veld is ook snel weg kennelijk aangezien ik dus niet vooraan lig! Wat een gekloot zeg, mijn hemel; ellebogenwerk, voeten alles en ik zag echt geen hand voor ogen, je maakt je slag, volgt de draaikolk en je ziet wel waar je uitkomt,,,dat idee.

Eenmaal halverwege met het zwemmen word het verschil gemaakt en kom ik toch nog wel als 9e het water uit. Al met al...toch prima gezwommen. 500 meter in ik denk 7:15 dat het was.

Op de fiets had ik geen kracht, werd echt aan alle kanten voorbij gereden. Dat moet beter. En het lopen ging met een tempo van 3:51 de kilometer echt wel goed!

Het zwemmen goed, fietsen kut, lopen goed!

2e Triatlon-leven

Fijn om te zien dat me blog nog steeds in leven is. De domeinkosten voor de website worden per jaar automatisch afgeschreven wat betekent dat mijn site nog niet van THE WEB is. Wel geinig om terug te lezen, en goed om te zien dat ik nu al ZOVEEL verder ben in mijn leven (haha).

Ondertussen ben ik aan mijn 2e triatlon-leven begonnen. Afgelopen jaar voor het eerst weer eens een reeks wedstrijden gedaan en ik mag zeggen dat mijn trainingen ook weer ergens op lijken. Er zit structuur in. Ik ben nog niet zo snel als jaren terug, wat ik wel graag wel zien natuurlijk. Ik ben benieuwd of ik mijn valkuilen kan omzeilen deze keer en toch net zo snel (of sneller) te worden dan 2012.

Triatlon Weert

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier wat geplaatst heb. Ik heb dan ook niet zo heel veel meer gesport na mijn laatste verhaaltje. We zijn nou 5 jaar verder zie ik, bizar hoe snel de tijd gaat!
We zijn weer klaar om een triatlon te doen. Ik hoop er veel plezier aan te beleven!
Zaterdag doe ik mee in Weert. Ik ben erg benieuwd hoe het me zal vergaan!

Daaaaaaaaaaaagg

Te weinig power in het land van de "Superboeren"

De titel laat weinig te raden waar het festijn zich deze maal bevond; Doetinchem natuurlijk. Vorig jaar beleefde ik hier een topdag en vestigde toen mijn persoonlijk record in een vlekkeloos verlopen race. Hoe anders ging het dit jaar...

De wedstrijd speelt zich grotendeels af op het Landal-terrein van Braamt. Er ligt hier een grote plas waarin word gezwommen en het lopen is 4 rondjes om diezelfde plas met water. Coach van de dag, Gijs, had daarom een weekendje op het park geboekt om eens te kunnen acclimatiseren! Gelukkig was daar weinig tijd voor nodig want de term boeren is ook in Trichtse land niet onbekend; ook hier veel koeien en weiland!
Het fietsparcours is niet te missen en ook het lopen en zwemmen spreekt in principe voor zich.

Toen ik s'morgens wakker werd hoorde ik de wind al blazen en de regen tikte lekker op de ramen, eigelijk een heerlijke dag om je nog eens 26x om te draaien alvorens je zondagse kloffie aan te trekken. Maar nee! Triatlon Stroombroek stond natuurlijk op het program en het weer neem je voor lief, want it's part of the game!

Na een goed ontbijt richting de start om alles in gereedheid te brengen. Ik was al zeiknat geregend voor ik daar uberhaupt aankwam en dat terwijl het nog geen kilometer van ons huisje vandaan was. Snel nog even wat inzwemmen en het bleek in het water warmer dan erbuiten. Het startschot klonk en de 186 deelnemers gingen te water. Na 1km zwemmen kwam ik samen met Cees Verbeek het water uit op plaats 4, dat begon goed!

Vrijwel gelijk toen ik water uitkwam voelde ik al dat ik nauwelijks nog explosief was en had ik alle moeite nodig om mijn wetsuit uit te trekken. Na wat gestuntel snel op de fiets om eens te kijken hoe het zat. Het waaide en het regende en het was een troosteloze bedoening... ik was niet vooruit te branden werkelijk! Ik probeerde nog wat versnellingen....dat werd niets.... na 5kilometer een gel... maakte ook het verschil niet. Aan alle kanten werd ik ingehaald en ik kon werkelijk waar nergens aanpikken. De snelheid was onderhand gedaald tot het niveau van een trainingsritje en ik praatte onderweg nog wat met mede-triatleten. Dat het parcours zeiknat was bleek uit de vele valpartijen die plaatsvonden. Dat was mijn voordeel... dat het zo langzaam ging dat vallen knap was geweest, hetgeen dus ook niet gebeurde!

Toen ik mijn fiets parkeerde in het wisselpark bleek dat ik op een 21ste plaats was terecht gekomen, maar toch kreeg ik ineens de geest om er eens een lekkere 10 kilometer van te maken omdat ik tijdens het fietsen verre van diep was gegaan. De 1 na de ander werd teruggehaald en ik raakte "in the mood". Ik liep goed en na 10km lopen wist ik als schrale troost in ieder geval de 2e looptijd van de dag neer te zetten in 37:16.
Voor de einduitslag betekende het dat ik als 7e over de finish was gekomen en dat ik in ieder geval nog 14 concurrenten had ingehaald. Het zwemmen was oke vandaag, het fietsen k.t, en het lopen grandioos. Al met al kan het beter, maar de ene dag is de andere niet en ik heb er wel vrede mee ook eigelijk.

Daarna een half uur onder een kokend hete douche plaatsgenomen en naar huis geknalt. Nu tijd voor een klein biertje, en even geen triatlon voor nu! Over 2 weken de laatste triatlon in Apeldoorn en dat is wel best ook. Het is tijd voor winter!

Adiosz!

1e plaats bij kwart-triatlon Veenendaal

Dat de ene dag de andere niet is blijkt wel na afloop van triatlon Veenendaal. Vorige week kwam ik met krampverschijnselen over de finishstreep in Deil en vandaag was ik nog behoorlijk fris na een 1e plek onder tropische omstandigheden. Het was een mooie race....

Veenendaal is een goed georganiseerde wedstrijd, en dat is niet voor niets, want vandaag was het NK Olympic Distance ook in Veenendaal aanwezig. De absolute top start hier, en dus niet op mijn kwart-afstand wat betekende dat er voor mij kansen lagen op het podium vandaag. Er was echter nog concurrentie genoeg aanwezig in mijn klasse, waarin 205 deelnemers zouden starten.

Vorige week in Deil had ik mezelf overtroffen op het zwemgedeelte. Een fantastische zwemtijd waar ik de rest van de wedstrijd nog last van zou houden. Het was vandaag in ieder geval de bedoeling dat dus te voorkomen. En dat lukte, en geheel ontspannen kon ik "de visvijver" verlaten en richting me tweewieler sprinten.

Eenmaal op het fietsparcours gutst het zweet en slijm weer van me lijf, en de zon is nu goed waarneembaar op het lijf. De 2 liter water is dan ook zo op en het is warm. Mijn ritme op de fiets is constant en ik fiets me 6 rondjes van 6,7 km steeds rond de 10minuten op een gemiddelde van rond de 40km/h. Het is een snel parcours over de provinciale wegen die speciaal voor de wedstrijd zijn afgezet. De wind komt steeds van opzij dus ik had hem vrijwel nooit helemaal mee of helemaal tegen.

Ik lag voor het lopen op plaats 4 en haalde in de wisselzone van fietsen naar lopen de nummer 3 al in. Ik was vandaag met niet al te veel verwachtingen de wedstrijd ingegaan maar wist nu dat er kansen waren voor het hoogste treetje. De 4 rondjes lopen van 2,5km zouden uitwijzen wat erin zat. Na 2 ronden lag ik voor het eerst op plaats nummer 1 en kon mijn tempo doortrekken. Dit resulteerde in een 38:06 op 10km en daarmee een voorsprong van 2minuten op runner-up Corné Kool die me een tijdje geleden in Huizen nog te snel af was en me daar van het podium stootte. 

Een mooie opsteker en eindelijk de 2uur-grens doorbroken, en dat smaakt naar meer. Weer een mooie bevestiging van de stappen die er afgelopen tijd gemaakt zijn. Iedereen bedankt voor de felicitaties overigens!

Grt, Benny 

Een goede prestatie bij Kwart-Triatlon Deil

(ik, Remco, Wessel, Haske)

Gezelligheid is inherent aan de triathlon in Deil. Het is als een wedstrijd in de spreekwoordelijke “achtertuin”….. daar aan de overkant van die kolkende rivier de Linge. En met die gedachte vertrok ik met nog 3 andere sportievelingen (Remco Berghuis, Haske Deen, Wessel Flinterman) richting de wedstrijd.

Aangekomen in Deil weer vele bekende gezichten en er hing een ontspannen sfeer. Het rustige weer droeg daaraan bij, ware het niet dat er toch een “vies” windje merkbaar was in het veld waar het fietsen plaats zou vinden.

Nadat ik me spullen had geïnstalleerd vertrok ik naar zwembad “de rotonde” om me gereed te maken voor de zwemstart. Na 4 weken geen wedstrijd gehad te hebben was ik toch wel benieuwd hoe het allemaal zou gaan aangezien ik niet geweldig hard getraind had in die tijd.

De Start

Met 155 deelnemers begin je aan de zwemstart. 2 rondes van 500 meter zwemmen… je staat in het water, en dan is daar ineens altijd de spanning waarneembaar. Het zwemmen is vaak hectisch, zeker in het begin. Zwemtopper Nick Alink stond naast me in het water en als ik zijn voeten zou kunnen blijven zwemmen zou het mogelijk moeten zijn mee vooraan het water uit te komen.  

Het startsein klonk en weg waren we, en na 200mtr zwemmen wist ik zeker dat ik bij de 1^e 15 zwemmers van het veld zat. De voeten van Alink nog steeds voor me en na 1 rondje zwemmen lag ik nog steeds mee vooraan. De 2^e ronde verliep ook prima en tot mijn eigen verbazing kwam ik als 5^e het water uit in een tijd van 14:15. Dat ik boven mijn eigen tempo had gezwommen was te merken aangezien ik totaal gedesoriënteerd had water had verlaten en flink duizelig was en ik zelfs al krampverschijnselen had in mijn benen.

Het fietsen bestaat uit 6 ronden en vrijwel de gehele 1^e ronde was nodig voor enig herstel en ik werd teruggedrongen naar plek 12. Daarna kon ik me eigen tempo rijden en vasthouden aan plaats 12. Het was de bedoeling nog redelijk fit aan te komen op de wisselplaats van het fietsen naar het lopen. De krampverschijnselen waren wel iets minder geworden maar helemaal fris was het allemaal niet meer. Met een groepje van 3 personen reden we naar de wisselplek. We kwamen daar met zijn 2’en aan omdat een collega-deelnemer hard ten val kwam en op het asfalt smakte en daarbij al het vel van zijn schouderblad afschaafde, vreselijk om te zien. Voor mij betekende het desondanks dat ik een plekje opschoof naar voren. Plek 11 dus na het fietsonderdeel en op dat moment 4 minuten sneller dan mijn tijd van vorig jaar.

Eenmaal bij de wisselplek aangekomen voelde me benen gehavend, maar was het zaak om een 40’er neer te zetten op de 10km. Gesteund door het publiek lukte dat uiteindelijk ook. (40:11) Met 2 rondes kramp in de benen werkte het publiek als een painkiller en kon ik het tempo vasthouden. Ik kon nog drie atleten voorbij lopen en kwam in positie 8 over de finish in een eindtijd van 2:04:59. Vorig jaar was dat 2:16:04 en dus een verbetering van 11minuten en dat is fors. Ik ben dan ook heel tevreden!

Daarna met wat biertjes de bloeddoorstroming op peil gehouden en was het weer “Deils” gezellig. Al met al, een geslaagde editie Deil. Komende zaterdag gaan we naar Veenendaal!

Triatlon Huizen; Monstertocht

Het werd geen pretje, die triatlon van Huizen... het werd gruwelijk afzien deze keer. Toen ik arriveerde en uit mijn auto stapte was wel duidelijk dat het zwaar zou worden. Het regende flink, de wind was enorm, en het water was net zo koud als de bekende afkoelbadjes in zwembaden die je betreedt na een saunabezoek. (18C met een gevoelstemperatuur van 12C). Een persoonlijk record kwa tijd kun je dan wel uit je hoofd zetten, maar een hoge klassering is altijd nog een optie omdat iedereen uiteraard last heeft van de omstandigheden.

Sinds een jaar had ik me eigen weer in een wetsuit geworsteld om het koude water van het Gooimeer te betreden. Het water was inderdaad steenkoud en daarnaast moest je jezelf de 1e 50meter door waterplanten worstelen. Ook dreef er op het water nog eens de benzinedampen van de bootjes die aanwezig waren voor eventuele drenkelingen! Geen overbodige luxe en minimaal 4 man hielden het voor gezien na hyperventilatie-aanvallen. De kou van het water ontneemt je haast al je zuurstof en je hebt het idee dat je keel word dichtgeknepen. Als je dan met 140 man het water instormt en je hebt geen zuurstof meer, dan heb je dus een probleem. Zeker omdat het deelnemersveld achter je gewoon over je heen komt zwemmen, wat dus nogal eens leidt tot een paniekaanval.

 Het beste zou zijn om snel te starten. Ik nestelde me bij de start in de voorste rij en zag iedereen een sprinthouding aannemen en ik hield me hart vast hoe dit zou gaan. De muziek stopte, een schietgebedje, en het kanon klonk... weg waren we. Ik rende het water in, nam een duik, en toen ik boven kwam en na 100 meter naast me keek lag ik, tot mijn eigen verbazing, op een gedeelde 1e plaats! Het lawaai van het veld vlak achter me deed vermoeden alsof er elk moment een vloedgolf kon opduiken. Ik wist dat ik hard was weggegaan en dat ik boven mijn eigen tempo zwom. Ik was na 200 meter buiten adem, kreeg een slok water binnen en kreeg geen lucht meer en moest mezelf kalmeren om ook niet in een paniektoestand te geraken. Na heel even rustig schoolslag gezwommen te hebben was ik weer op adem en kon het lichaam in goed tempo de km zwemmen afmaken. Als 5e kon ik het water verlaten.

De wissel was slecht en ik verloor daar kostbare tijd. Handen en voeten waren haast gevoelloos geworden en het duurde even voordat ik me zwempak uit had. Hoe dan ook, ik was blij dat ik op de fiets zat! De wind was hard langs het Gooimeer en later in de open velden bleef de teller steken op een schamele 25km/h. De regen zorgde ervoor dat je nooit droog zou worden en de voeten gevoelloos zouden blijven. Met de wind in de rug ging het als een trein en kwamen er snelheden van 56km/h op de teller. Het gemiddelde zou echter 35,6km/h worden. Het was een eenzame tocht. Niemand die me naderde en niemand die ik in het zicht had en niets wees er dus op dat er 140 man aan de wedstrijd bezig waren. Dus me positie was nog steeds 5.

Het hardlopen was een verademing vergeleken bij het zwemmen en wielrennen vandaag. Eindelijk even geen snoeiharde wind aan je hoofd. Er zat nog steeds nauwelijks gevoel in me voeten en dat loopt apart, desondanks was me looptijd 36:30 en was ik een plek opgeschoven en kwam ik uiteindelijk 23seconden tekort voor het podium. De kramp schoot in me benen en ik was blij dat ik deze zware tocht volbracht had en een mooie 4e plaats behaald had. De warme douche voelde als een hoofdprijs en het was uiteindelijk een mooie ervaring.

Top-5 Oostermeent Triatlon Huizen 1/4 afstand

Nu maar eens uitfietsen en over 2 weken reis ik met Sarah-Lynn Reuver af naar Limburg om in Stein een sprintwedstrijd af te werken om een week later de thuiswedstrijd in Beesd te doen! Hopen op beter weer in ieder geval!

Grt,

Benny