Te weinig power in het land van de "Superboeren"

De titel laat weinig te raden waar het festijn zich deze maal bevond; Doetinchem natuurlijk. Vorig jaar beleefde ik hier een topdag en vestigde toen mijn persoonlijk record in een vlekkeloos verlopen race. Hoe anders ging het dit jaar...

De wedstrijd speelt zich grotendeels af op het Landal-terrein van Braamt. Er ligt hier een grote plas waarin word gezwommen en het lopen is 4 rondjes om diezelfde plas met water. Coach van de dag, Gijs, had daarom een weekendje op het park geboekt om eens te kunnen acclimatiseren! Gelukkig was daar weinig tijd voor nodig want de term boeren is ook in Trichtse land niet onbekend; ook hier veel koeien en weiland!
Het fietsparcours is niet te missen en ook het lopen en zwemmen spreekt in principe voor zich.

Toen ik s'morgens wakker werd hoorde ik de wind al blazen en de regen tikte lekker op de ramen, eigelijk een heerlijke dag om je nog eens 26x om te draaien alvorens je zondagse kloffie aan te trekken. Maar nee! Triatlon Stroombroek stond natuurlijk op het program en het weer neem je voor lief, want it's part of the game!

Na een goed ontbijt richting de start om alles in gereedheid te brengen. Ik was al zeiknat geregend voor ik daar uberhaupt aankwam en dat terwijl het nog geen kilometer van ons huisje vandaan was. Snel nog even wat inzwemmen en het bleek in het water warmer dan erbuiten. Het startschot klonk en de 186 deelnemers gingen te water. Na 1km zwemmen kwam ik samen met Cees Verbeek het water uit op plaats 4, dat begon goed!

Vrijwel gelijk toen ik water uitkwam voelde ik al dat ik nauwelijks nog explosief was en had ik alle moeite nodig om mijn wetsuit uit te trekken. Na wat gestuntel snel op de fiets om eens te kijken hoe het zat. Het waaide en het regende en het was een troosteloze bedoening... ik was niet vooruit te branden werkelijk! Ik probeerde nog wat versnellingen....dat werd niets.... na 5kilometer een gel... maakte ook het verschil niet. Aan alle kanten werd ik ingehaald en ik kon werkelijk waar nergens aanpikken. De snelheid was onderhand gedaald tot het niveau van een trainingsritje en ik praatte onderweg nog wat met mede-triatleten. Dat het parcours zeiknat was bleek uit de vele valpartijen die plaatsvonden. Dat was mijn voordeel... dat het zo langzaam ging dat vallen knap was geweest, hetgeen dus ook niet gebeurde!

Toen ik mijn fiets parkeerde in het wisselpark bleek dat ik op een 21ste plaats was terecht gekomen, maar toch kreeg ik ineens de geest om er eens een lekkere 10 kilometer van te maken omdat ik tijdens het fietsen verre van diep was gegaan. De 1 na de ander werd teruggehaald en ik raakte "in the mood". Ik liep goed en na 10km lopen wist ik als schrale troost in ieder geval de 2e looptijd van de dag neer te zetten in 37:16.
Voor de einduitslag betekende het dat ik als 7e over de finish was gekomen en dat ik in ieder geval nog 14 concurrenten had ingehaald. Het zwemmen was oke vandaag, het fietsen k.t, en het lopen grandioos. Al met al kan het beter, maar de ene dag is de andere niet en ik heb er wel vrede mee ook eigelijk.

Daarna een half uur onder een kokend hete douche plaatsgenomen en naar huis geknalt. Nu tijd voor een klein biertje, en even geen triatlon voor nu! Over 2 weken de laatste triatlon in Apeldoorn en dat is wel best ook. Het is tijd voor winter!

Adiosz!

1e plaats bij kwart-triatlon Veenendaal

Dat de ene dag de andere niet is blijkt wel na afloop van triatlon Veenendaal. Vorige week kwam ik met krampverschijnselen over de finishstreep in Deil en vandaag was ik nog behoorlijk fris na een 1e plek onder tropische omstandigheden. Het was een mooie race....

Veenendaal is een goed georganiseerde wedstrijd, en dat is niet voor niets, want vandaag was het NK Olympic Distance ook in Veenendaal aanwezig. De absolute top start hier, en dus niet op mijn kwart-afstand wat betekende dat er voor mij kansen lagen op het podium vandaag. Er was echter nog concurrentie genoeg aanwezig in mijn klasse, waarin 205 deelnemers zouden starten.

Vorige week in Deil had ik mezelf overtroffen op het zwemgedeelte. Een fantastische zwemtijd waar ik de rest van de wedstrijd nog last van zou houden. Het was vandaag in ieder geval de bedoeling dat dus te voorkomen. En dat lukte, en geheel ontspannen kon ik "de visvijver" verlaten en richting me tweewieler sprinten.

Eenmaal op het fietsparcours gutst het zweet en slijm weer van me lijf, en de zon is nu goed waarneembaar op het lijf. De 2 liter water is dan ook zo op en het is warm. Mijn ritme op de fiets is constant en ik fiets me 6 rondjes van 6,7 km steeds rond de 10minuten op een gemiddelde van rond de 40km/h. Het is een snel parcours over de provinciale wegen die speciaal voor de wedstrijd zijn afgezet. De wind komt steeds van opzij dus ik had hem vrijwel nooit helemaal mee of helemaal tegen.

Ik lag voor het lopen op plaats 4 en haalde in de wisselzone van fietsen naar lopen de nummer 3 al in. Ik was vandaag met niet al te veel verwachtingen de wedstrijd ingegaan maar wist nu dat er kansen waren voor het hoogste treetje. De 4 rondjes lopen van 2,5km zouden uitwijzen wat erin zat. Na 2 ronden lag ik voor het eerst op plaats nummer 1 en kon mijn tempo doortrekken. Dit resulteerde in een 38:06 op 10km en daarmee een voorsprong van 2minuten op runner-up Corné Kool die me een tijdje geleden in Huizen nog te snel af was en me daar van het podium stootte. 

Een mooie opsteker en eindelijk de 2uur-grens doorbroken, en dat smaakt naar meer. Weer een mooie bevestiging van de stappen die er afgelopen tijd gemaakt zijn. Iedereen bedankt voor de felicitaties overigens!

Grt, Benny 

Een goede prestatie bij Kwart-Triatlon Deil

(ik, Remco, Wessel, Haske)

Gezelligheid is inherent aan de triathlon in Deil. Het is als een wedstrijd in de spreekwoordelijke “achtertuin”….. daar aan de overkant van die kolkende rivier de Linge. En met die gedachte vertrok ik met nog 3 andere sportievelingen (Remco Berghuis, Haske Deen, Wessel Flinterman) richting de wedstrijd.

Aangekomen in Deil weer vele bekende gezichten en er hing een ontspannen sfeer. Het rustige weer droeg daaraan bij, ware het niet dat er toch een “vies” windje merkbaar was in het veld waar het fietsen plaats zou vinden.

Nadat ik me spullen had geïnstalleerd vertrok ik naar zwembad “de rotonde” om me gereed te maken voor de zwemstart. Na 4 weken geen wedstrijd gehad te hebben was ik toch wel benieuwd hoe het allemaal zou gaan aangezien ik niet geweldig hard getraind had in die tijd.

De Start

Met 155 deelnemers begin je aan de zwemstart. 2 rondes van 500 meter zwemmen… je staat in het water, en dan is daar ineens altijd de spanning waarneembaar. Het zwemmen is vaak hectisch, zeker in het begin. Zwemtopper Nick Alink stond naast me in het water en als ik zijn voeten zou kunnen blijven zwemmen zou het mogelijk moeten zijn mee vooraan het water uit te komen.  

Het startsein klonk en weg waren we, en na 200mtr zwemmen wist ik zeker dat ik bij de 1^e 15 zwemmers van het veld zat. De voeten van Alink nog steeds voor me en na 1 rondje zwemmen lag ik nog steeds mee vooraan. De 2^e ronde verliep ook prima en tot mijn eigen verbazing kwam ik als 5^e het water uit in een tijd van 14:15. Dat ik boven mijn eigen tempo had gezwommen was te merken aangezien ik totaal gedesoriënteerd had water had verlaten en flink duizelig was en ik zelfs al krampverschijnselen had in mijn benen.

Het fietsen bestaat uit 6 ronden en vrijwel de gehele 1^e ronde was nodig voor enig herstel en ik werd teruggedrongen naar plek 12. Daarna kon ik me eigen tempo rijden en vasthouden aan plaats 12. Het was de bedoeling nog redelijk fit aan te komen op de wisselplaats van het fietsen naar het lopen. De krampverschijnselen waren wel iets minder geworden maar helemaal fris was het allemaal niet meer. Met een groepje van 3 personen reden we naar de wisselplek. We kwamen daar met zijn 2’en aan omdat een collega-deelnemer hard ten val kwam en op het asfalt smakte en daarbij al het vel van zijn schouderblad afschaafde, vreselijk om te zien. Voor mij betekende het desondanks dat ik een plekje opschoof naar voren. Plek 11 dus na het fietsonderdeel en op dat moment 4 minuten sneller dan mijn tijd van vorig jaar.

Eenmaal bij de wisselplek aangekomen voelde me benen gehavend, maar was het zaak om een 40’er neer te zetten op de 10km. Gesteund door het publiek lukte dat uiteindelijk ook. (40:11) Met 2 rondes kramp in de benen werkte het publiek als een painkiller en kon ik het tempo vasthouden. Ik kon nog drie atleten voorbij lopen en kwam in positie 8 over de finish in een eindtijd van 2:04:59. Vorig jaar was dat 2:16:04 en dus een verbetering van 11minuten en dat is fors. Ik ben dan ook heel tevreden!

Daarna met wat biertjes de bloeddoorstroming op peil gehouden en was het weer “Deils” gezellig. Al met al, een geslaagde editie Deil. Komende zaterdag gaan we naar Veenendaal!